زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

اباحه شرعی





منظور از اباحه شرعی، حکم شارع به یکسان بودن مصلحتِ فعل و ترک چیزی است.


۱ - تعریف



اباحه شرعی، مقابل اباحه عقلی است و آن، حکم شارع به یکسانی فعل و ترک چیزی است که لازمه آن، اختیار مکلف در انجام یا ترک آن است ؛ از این رو، اباحه شرعی از احکام تکلیفی است که شارع آن را جعل نموده است.

۲ - وجه نام‌گذاری



چون دلیل آن، آیه و یا روایت است، به آن اباحه شرعی می‌گویند.

۳ - دلیل واقع شدن اباحه شرعی



مؤدای بعضی از اصول عملی شرعی، همچون برائت شرعی، نیز اباحه شرعی است (بنابراین که مؤدای اصول عملی، حکم باشد) .

۴ - پانویس


 
۱. خویی، سید ابوالقاسم، اجود التقریرات، ج۲، ص۱۸۳.    
۲. حکیم، محمدتقی، الاصول العامة للفقه المقارن، ص۶۵.    


۵ - منبع


فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «اباحه شرعی».    


رده‌های این صفحه : اباحه تصرف | اباحه(اخص) | فقه | معاملات




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.